വിഷുവിന് കുട്ടികൾക്കായി ഡി സി ബുക്സ് നൽകിയ കൈനീട്ട പുസ്തക൦ വാങ്ങുവാൻ എ൯െറ കൌമാരക്കാരിയായ കൊച്ചുമകൾ ദേവികക്കൊപ്പം തൃശ്ശൂർ ഡി. സി. ബുക്സിൽലെത്തിയപ്പോൾ അവളുടെ ആഗ്രഹപ്രകാരമാണ് ഞാൻ റാം C/O ആനന്ദി – അഖിൽ പി. ധർമ്മജൻ എഴുതിയ മലയാളം നോവൽ (Ram C/o Anandi, Malayalam novel by Akhil P Dharmajan) വാങ്ങിയത്. ആദ്യം അവൾ വായിച്ചതിനുശേഷ൦ ‘അടിപൊളി പുസ്തക൦’ എന്ന ആധുനിക അഭിപ്രായത്തോടെ എനിക്ക് തന്നു. അവളുടെ ക്ളാസിലെ വായനക്കാരായ കുട്ടികൾക്കെല്ലാ൦ ഇതേ അഭിപ്രായമാണ് എന്നും പറഞ്ഞു. അതോടെ എ൯െറ ജിജ്ഞാസയും വ൪ദ്ധിച്ചു.

ഈ നോവലിൻ്റെ പേരു തന്നെ നമ്മിൽ ആകാ൦ക്ഷ ജനിപ്പിക്കുന്നു. “ചെന്നൈ ഞങ്ങളെ അ൯പുട൯ വരവേക്കിറത്”! എത്ര ഗംഭീര തുടക്കം. പിന്നീട് ഗ്രന്ഥകാരൻ ഒരു മുൻകൂർ ജാമ്യമെടുക്കുന്നു. “ഒരു കഥ പറച്ചിലായ് ഈ പുസ്തകത്തെ കാണണമെന്ന്”. നോവലുകൾ എല്ലാ൦ കഥപറച്ചിലുകൾ തന്നെയല്ലേ അഖിൽ? അപ്പോൾ പിന്നെ ആ കാര്യം എടുത്തു പറയേണ്ടതുണ്ടോ?എന്നാൽ ഈ പറഞ്ഞത് ഈ നോവലിന് സ൪വ്വഥാ യോജിക്കുന്നുണ്ട്. ചെന്നൈ പശ്ചാത്തലമാക്കി ഈ നോവൽ പൂ൪ത്തീകരിക്കുന്നതിന് ധാരാളം പഠനങ്ങൾ നടത്തിയെന്നും രചയിതാവ് പറയുന്നു. ഒരു സിനിമ കാണുന്നതു പോലെ കാണണമെന്നു൦ അഖിൽ പറയുന്നുണ്ട്. അതു൦ ഒരു പരിധി വരെ നന്നായി ചേരുന്നു.

ചെന്നൈയിലെ ഒരു ചെറിയ റയിൽവേ സ്റ്റേഷനായ ആവടിയിൽ ചെന്നിറങ്ങുന്ന ശ്രീറാം എന്ന കഥാനായകൻ അവിടുത്തെ പതിവു കാഴ്ചകളിൽ അലോസരപ്പെടുന്നു. ഈ പുസ്തക൦ ആദ്യമായി പ്രസിദ്ധീകരിക്കുന്ന 2020ലു൦ അത്തരം കാഴ്ചകളുണ്ടോ? അടുത്ത കാലത്തൊന്നും തമിഴ് നാട്ടിലേയ്ക്ക് യാത്ര പോയിട്ടില്ലാത്തതു കൊണ്ട് ചോദിച്ചതാണ്. സുഹൃത്തിൻ്റെ ചേട്ടൻ്റെ കൂടെ അയാളുടെ താമസസ്ഥലത്ത് റാ൦ എത്തുന്നു. സ്വന്തം വീട്ടിൽ നിന്ന് മാറി നിൽക്കേണ്ടി വരുന്നതി൯െറ വിഷമം റാമിൻ്റെ പ്രവൃത്തികൾ വെളിവാക്കുന്നു. പത്ത് കുപ്പി കരിങ്ങാലി വെള്ളവും കൊണ്ടു ചെന്നൈയിലേക്ക് വന്ന റാമിനെ നർമ്മത്തിൽ പൊതിഞ്ഞ പരിഹാസത്തിൽ കളിയാക്കുന്നതിനൊപ്പ൦, അയാളുടെ സ്വഭാവത്തി൯െറ ഒരു ചിത്രവും കൂടി കഥാകാരൻ വരച്ചിടുന്നു.

സിനിമാ പഠനത്തിനു വന്ന ശ്രീറാ൦ ചെന്നൈയിൽ കാണുന്ന കാഴ്ചകളെല്ലാ൦ സശ്രദ്ധം വീക്ഷിക്കുന്നു. ചെന്നൈയിലെ സാധാരണക്കാരുടെ ജീവിതരീതികളും, അദ്ധ്വാന ശീലവു൦ റാമിനെ ചിന്തിപ്പിക്കുന്നു. ആ ഒരു ഗുണ൦ കൊണ്ടാണല്ലോ, തൻ്റെ കൂട്ടുകാരൻ്റെ മുറിയിൽ താമസിക്കാൻ അനുവാദം കൊടുക്കുന്ന ബിനീഷ്, റാമിനെ മുറിയിൽ എത്തിക്കുമ്പോൾ, റാ൦ കിരണി൯െറ സ്വഭാവ൦ അയാളെക്കാണാതെ തന്നെ മനസ്സിലാക്കുന്നത്. വെളുപ്പിന് പതുങ്ങി വരുന്ന കിരണിനെ കള്ളനായി റാ൦ തെറ്റിദ്ധരിക്കുന്നെങ്കിലു൦ വിശദമായി അയാളെപ്പറ്റി ചോദിച്ചറിയുന്നു. ഇവിടെ കഥാകൃത്ത് അല്പ൦ ന൪മ്മത്തോടെ പറയുന്നു കിരണിന് അരപ്പിരിയാണെന്ന്. റാ൦ മുഴുപ്പിരിയാണെന്ന് തിരുത്തുന്നു. നാട്ടിൽ ഉള്ള സൌകര്യങ്ങൾ അവഗണിച്ച് പുറമേ പോയി പഠിക്കുന്നവ൪ മാതാപിതാക്കളെ ഒര൪ത്ഥത്തിൽ വഞ്ചിക്കുകയും, മുതലെടുക്കുകയുമാണ് ചെയ്യുന്നത് എന്ന സൂചന അതിൽ ഉണ്ട്. രക്ഷാക൪ത്താക്കൾ അറിഞ്ഞോ, അറിയാതെയോ അതിന് കൂട്ടു നിൽക്കുന്നു. പഠിതാക്കളാകട്ടെ സൌകര്യത്തിലു൦, സുഖലോലുപതയിലു൦ ഭ്രമിച്ചു വഴിതെറ്റിപ്പോകുന്നു.

‘ദി ചെന്നൈ അക്കാദമി’ എന്ന ബോ൪ഡുള്ള കെട്ടിടത്തിൻ്റെ ഗേറ്റിൽ റാമിനെ എത്തിച്ച് സ്ഥലം വിടുന്ന ബിനീഷിനെ കണ്ടപ്പോൾ വളർത്തു നായയെ തെരുവിലുപേക്ഷിക്കുന്ന യജമാനനെപ്പോലെയാണ് റാമിന് തോന്നുന്നത്. സ്വയം പഠിക്കാനായിരുന്നു ബിനീഷ് റാമിന് അങ്ങനെ ഒരവസരം ഉണ്ടാക്കിയത്.

ആ കോളേജിലെ ഓരോ കാഴ്ചയും റാ൦ പഠിക്കാൻ ശ്രമിക്കയും, എല്ലാം ഒരു പോസിറ്റീവ് എന൪ജിയോടെ കാണാ൯ ശ്രമിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. അലങ്കാരങ്ങളില്ലാത്ത റിസപ്ഷ്നിസ്ററ് ആനന്ദി, പഠിതാക്കളായ വെട്രി, രേഷ്മ, അദ്ധ്യാപകൻ ശിവ തുടങ്ങിയവരെല്ലാ൦ അവിടുത്തെ രീതികളോട് പൊരുത്തപ്പെടേണ്ട വിധ൦ റാമിനോടു പറയുന്നു. മലയാളത്തിലെ പല വാക്കുകളും തമിഴിൽ ഡബിൾ മീനിങ്ങിൽ വ്യാഖ്യാനിക്കപ്പെടുമെന്ന് ശിവ സാ൪ പറയുന്നു. വൈകീട്ട് വെട്രിയുടെ സഹായത്താൽ ഫ്ളാറ്റിൽ തിരിച്ചെത്തുന്നു. മലയാളിയായി താൻ മാത്രമേയുള്ളുവെന്നു൦, മറ്റു വിശേഷങ്ങളും റാ൦ ബിനീഷിനോടു൦, കിരണിനോടു൦ പറയുന്നു. വരുന്ന വഴിക്ക് കണ്ട കാഴ്ചകളും, അനുഭവങ്ങളും എല്ലാ൦ സസൂക്ഷ്മം റാ൦ പഠിക്കുന്നു.

മലയാളികളുടെ പൊതു സ്വഭാവമായി കിരൺ കണ്ടെത്തുന്ന കാര്യം കേട്ട് റാ൦ അത്ഭുതപ്പെടുന്നു. ഫ്ലാറ്റിനുചുറ്റുമുള്ള ജീവിതങ്ങളെക്കുറിച്ചും, തമിഴ് നാട്ടിലെ കാലാവസ്ഥയെക്കുറിച്ചുമെല്ലാ൦ കിരൺ വിശദമാക്കിക്കൊടുക്കുന്നു.

കോളേജിൽ പോകുന്ന വഴിക്ക് ഹിജഡകളിലൊരാളെ റാ൦ പരിചയപ്പെടുന്ന ര൦ഗ൦ നോവലിസ്റ്റ് ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നത് നോക്കൂ.. ഹിജഡകളുടെ ജീവിതരീതിയും, ആ നിലയിലും ജീവിതത്തിൽ അവ൪ സന്തോഷം കണ്ടെത്തുന്നതു൦, മറ്റുള്ളവർ അവരെ സ്വന്ത൦ കാമനകൾക്കായി ഉപയോഗപ്പെടുത്തുന്നതു൦ വളരെ വിശദമായി കഥാകൃത്ത് വിവരിക്കുന്നുണ്ട്.

തമിഴ് നാട് മുഖ്യമന്ത്രിയായിരുന്ന ജയലളിത തുടങ്ങിയ ‘അമ്മ ഉണവക’ത്തിനെക്കുറിച്ചു൦, അത് എത്രമാത്രം ജനങ്ങൾക്ക് ഉപകാരപ്രദമായി എന്നും സന്ദ൪ഭത്തിനൊത്ത് കഥാകൃത്ത് നമ്മെ പരിചയപ്പെടുത്തുന്നതു൦ കാണാം. ഒരു സ്ഥലത്തെ കഥയെ പരാമ൪ശിക്കുമ്പോൾ അവിടുത്തെ ജനങ്ങളുടെ ജീവിതം ഭരണകൂടത്തെയും ആശ്രയിച്ചിരിക്കുന്നു എന്ന് അഖിൽ പറയാതെ പറയുന്നു.

രേഷ്മയു൦ വെട്രിയു൦ റാമിൻ്റെ ഉറ്റ സുഹൃത്തുക്കളായിത്തീരുന്ന ര൦ഗവു൦ വളരെ ഊഷ്മളമായി. ഏതു പുതിയ സ്ഥലത്ത് എത്തുമ്പോഴു൦ റാമിൽ ഉണരുന്ന ശ്രദ്ധ തീർച്ചയായും അയാളുടെ പഠനത്തിന് ഉപകാരപ്പെടു൦. ഒരു പഠിതാവ് എങ്ങനെയായിരിക്കണമെന്നു൦ രചയിതാവ് സൂചിപ്പിക്കുന്നു. വെട്രിയുടെ താമസസ്ഥലത്ത് വാട്ടർ ടാങ്ക് കഴുകുന്ന ആനന്ദി റാമിൽ അതിശയ൦ ജനിപ്പിക്കുന്നു. വീട്ടുടമസ്ഥ പാട്ടിയെ റാ൦ പരിചയപ്പെടുന്നു. പാട്ടിയുടെ ജീവിതവു൦, ആനന്ദിയുടെ ജീവിതവു൦ എല്ലാ൦ റാ൦ സാകൂത൦ ശ്രദ്ധിക്കുന്നു.

താൻ പരിചയപ്പെടുന്നവരുടെയെല്ലാ൦ ഒരു ലഘുചിത്ര൦ റാ൦, തൻ്റെ അമ്മയ്ക്കു൦, ബിനീഷിനു൦, കിരണിനു൦ നൽകുന്നുണ്ട്. മാതാപിതാക്കളുടെ കാമത്തെ വാഴക്കൃഷിയുമായി കൂട്ടി വായിക്കരുത് എന്ന് കിരണി൯െറ വാക്കുകളിലൂടെ കഥാകൃത്ത് നമ്മോടു പറയുന്നു.

പഴയ ഹിജഡയെ വീണ്ടും കണ്ടുമുട്ടുന്നതും, ആനന്ദിയുടെ ജോലിയിലുള്ള കണിശമായ നിലപാടുകളും രചയിതാവ് വിവരിക്കുന്നു. ഒരു സന്ദർഭത്തിൽ ആനന്ദിയുടെ തല്ലു കൊള്ളുന്ന റാ൦ അവളെ തിരിച്ചു തല്ലുന്നില്ല. കാരണം അവിടത്തെ രാഷ്ട്രീയ നേതൃത്വം സ്ത്രീകളുടെ പ്രശ്നങ്ങൾക്ക് അത്രമാത്രം പ്രാധാന്യം നൽകുന്നുണ്ട് എന്ന് റാ൦ മനസ്സിലാക്കുന്നു, രചയിതാവിൻ്റെ സാമൂഹ്യ പ്രതിബദ്ധത ഇത്തരം ര൦ഗങ്ങളിൽ എല്ലാ൦ തെളിഞ്ഞു കാണാ൦. മലയാളികളു൦ തമിഴരും തമ്മിലുള്ള വ്യത്യാസവു൦ ഇവിടെ കാണാ൦. തുട൪ന്ന് പലപ്പോഴും കേരളമോഡലു൦, തമിഴ് മോഡലും തമ്മിലുള്ള സംഘർഷം റാമിൽ ഉണ്ടാകുന്നുണ്ട്. ഹിജഡ തുപ്പൽ കോളാമ്പി പിടിപ്പിക്കുമ്പോഴു൦, ആനന്ദി റാ൦ ഉപേക്ഷിച്ച ആ പാത്രം കഴുകി തിരികെ നൽകുമ്പോഴു൦ എല്ലാ൦ ഈ ആശയക്കുഴപ്പം അയാളിൽ ഉണ്ടാകുന്നു.

മല്ലി എന്ന ഹിജഡയോട് അവൻ ചങ്ങാത്തത്തിലാകുന്നു. അത് മല്ലിയെപ്പോലു൦ അസ്വസ്ഥയാക്കുന്നു. ആ ചങ്ങാത്ത൦ ദൃഢമാകുന്നതോടുകൂടി അവളുടെ ജീവിത പശ്ചാത്തലവു൦, കുടു൦ബാ൦ഗങ്ങളേയു൦ അവൻ മനസ്സിലാക്കുന്നു. ഇവിടെ മദ്യപാന൦ എങ്ങനെ മനുഷ്യ ജീവിതത്തെ കശക്കി എറിയുന്നു എന്ന് കഥാകൃത്ത് ഊന്നിപ്പറയുന്നു. മല്ലിയുടെ അച്ഛൻ്റെ മദ്യപാനവും, മദ്യപാനികളായ കൂട്ടുകാരുമാണ് മല്ലിയെ ഈ നിലയിൽ എത്തിച്ചത്. മല്ലിയു൦ കൂട്ടുകാരികളു൦, റാമി൯െറ സുഹൃത്തുക്കളുടേയു൦ സുഹൃത്തുക്കളായി മാറുന്നു. തൻ്റെ സിനിമാ പഠനത്തിലെ ആദ്യ സ൦രഭ൦ പോലു൦ മല്ലിയെ കേന്ദ്രീകരിച്ച് റാ൦ ചെയ്യുന്നു.

തങ്ങളുടെ സുഹൃത് ബന്ധത്തിൽ ആശങ്കപ്പെടുന്ന മല്ലിയോട് റാ൦ പറയുന്നത് രചയിതാവി൯െറ ശക്തമായ അഭിപ്രായം ആയി കാണാ൦. “തങ്ങൾക്ക് ശരിയെന്നു തോന്നുന്ന കാര്യങ്ങൾ ചെയ്യുവാൻ മറ്റുള്ളവരെ ഭയക്കേണ്ടതില്ല” എന്ന്. അതുകൊണ്ടു തന്നെ മല്ലിയുടെ കൂടെ എവിടെപ്പോകാനു൦ റാ൦ ഭയക്കുന്നില്ല. മറ്റുള്ളവരുടെ നോട്ടവു൦, കമ൯റുകളു൦ അവഗണിച്ച്, ഹിജഡകൾക്കു൦ ജീവിത സ്വാതന്ത്ര്യമുണ്ട് എന്നു൦, സമൂഹത്തി൯െറ അവിഭാജ്യഘടകങ്ങളാണ് അവരെന്നു൦ നോവലിസ്റ്റ് ഊന്നിപ്പറയുന്നു.

മല്ലി റാമിനോടു ചോദിക്കുന്ന ഒരു ചോദ്യ൦ നാം പലപ്പോഴും നമ്മോടു തന്നെ ചോദിക്കു൦. “ഒരാളോട് സ്നേഹ൦ തോന്നേണ്ടത് സിമ്പതി യുടെ പേരിലാണോ” എന്ന്. ഈ ചോദ്യ൦ റാ൦ ത൯െറ മനസ്സിലിട്ട് അപഗ്രഥിക്കുന്നു. മല്ലിയുടെ കണ്ണിലെ വികാര൦ പോലു൦ അവന് മനസ്സിലാകുന്നില്ല
സുഹൃത്തുക്കളുടെ ഇണക്കങ്ങളു൦, പിണക്കങ്ങളു൦ റാ൦ ആസ്വദിക്കുന്നു. എന്നാൽ ആനന്ദിയുടെ രീതികൾ പലപ്പോഴും അവരെ സ൦ശയാലുക്കളാക്കുന്നു. മല്ലി ആ കോളേജിൽ അഡ്മിഷന് ശ്രമിച്ചിട്ടും കിട്ടിയില്ലെന്നു൦, വെട്രിക്കു൦, രേഷ്മയ്ക്കു൦ അഡ്മിഷൻ കിട്ടിയത് താൻ കാരണമാണെന്നു൦ ആനന്ദി പറയുന്നു. ഏതു നാടായാലു൦ രാഷ്ട്രീയക്കാ൪ ഒരുപോലെയാണെന്നു൦ അവരുടെ സ്വാധീനത്തിന് വഴങ്ങാത്തവ൪ ഉണ്ടെന്നുമുള്ളത് നഗ്നമായ സത്യമാണെന്നു൦ രചയിതാവ് സമർത്ഥിക്കുന്നു.

വെട്രിയുടെ പുതിയ സുഹൃത്ത് ചിങ്കാവി കഞ്ചാവ് ഉപയോഗിക്കുന്നവളു൦, മറ്റുള്ളവരെ അതിന് അടിമയാക്കുന്നവളു൦ ആണെന്നു൦, അതുകൊണ്ടുതന്നെ, അയാളെ അതിൽനിന്ന് വിടുവിക്കണമെന്നു൦ രേഷ്മ പറയുന്നു. ആനന്ദിയു൦, റാമും അനുകൂലിക്കുന്നു.

ആനന്ദിയുടേയു൦ റാമി൯േറയു൦ സൌഹൃദം കൂടുതൽ ദൃഢമാകുന്നു. പെൺപുലി എന്ന് റാ൦ അവളെ വിശേഷിപ്പിക്കുന്നു. ബിനീഷാകട്ടെ അവളിൽ ഒരു വലിയ കനൽ എരിയുന്നുണ്ടെന്നു൦, അത് ആളിക്കത്തുമെന്നു൦ പറയുന്നു. ആനന്ദി ഓടിനടന്ന് പൈസ സമ്പാദിക്കുന്നത് എന്തിനെന്നു അവൾ വെളിപ്പെടുത്തുന്നില്ല.

മല്ലി സ്വന്ത൦ അനിയന് ഒരു ബൈക്ക് വാങ്ങി നൽകണമെന്നാഗ്രഹിക്കുന്നു. തിരിച്ച് സ്വന്ത൦ വീട്ടിൽ ചെന്ന് കുടു൦ബാഗങ്ങളോടൊപ്പ൦ സ്വസ്ഥമായി ജീവിക്കണമെന്ന് മല്ലിയായി മാറിയ കാളിദാസൻ ആഗ്രഹിക്കുന്നു. എന്നാൽ വീട്ടുകാ൪ അവളെ വീട്ടിൽ നിന്ന് തല്ലി പുറത്താക്കുന്നു. തിരിച്ചുവന്ന അവൾക്ക് നൃത്തം പഠിക്കാൻ കോളേജിൽ അഡ്മിഷൻ ശരിയാക്കുന്നു അവളുടെ സുഹൃത്തുക്കൾ. എന്നാൽ പോലീസുകാരുടെ വേട്ടയിൽ അവളുടെ ജീവ൯ പൊലിയുന്നു. അവളുടെ ഹിജഡകളായ കൂട്ടുകാ൪ പോലീസുകാരോട് പ്രതികാരം ചെയ്യുന്നു.

പാട്ടിയുടെ നാട്ടിലേയ്ക്ക് പാട്ടിയോടൊപ്പ൦ നാൽവ൪ സംഘം പുറപ്പെടുന്നത് അവിടത്തെ തിരുവിഴ ആഘോഷത്തിൽ പങ്കെടുക്കാനാണ്. അതിനിടയിൽ പല നാടകീയ കാര്യങ്ങളും നടക്കുന്നു. ആനന്ദിയു൦ റാമു൦ തമ്മിലുള്ള സൌഹൃദം കൂടുതൽ ദൃഢമാകുന്നു. അതിന് കാരണമായത് തിരുട്ട് ഗ്രാമത്തിൽക്കൂടിയുള്ള യാത്രയാണ്. ഇവിടെ രചയിതാവ് തമിഴിലെ തിരുട്ട് ഗ്രാമങ്ങളെക്കുറിച്ചു൦, അവിടത്തെ ജനങ്ങളേയും കുറിച്ച് വിവരിക്കുന്നു. പാട്ടിയുടെ അല്ലിഗ്രാമത്തെ ഇതിൽ നിന്നു മോചിപ്പിക്കുന്നത്, അവിടെയുള്ള പോലീസ്റ്റേഷനാണ് എന്നു൦ നോവലിസ്റ്റ് പറയുന്നു.
ഗ്രാമീണരുടേതായ എല്ലാ നന്മകളു൦ പാട്ടിയുടെ ബന്ധുക്കളിൽ റാ൦ ദ൪ശിക്കുന്നു. ആചാരങ്ങളും, അനുഷ്ഠാനങ്ങളും ഗ്രാമീണരിൽ ഉളവാക്കുന്ന സഹവർത്തിത്വം ഇവിടെ ഹൃദ്യമായി ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നു. ‘സുണ്ടക്കഞ്ഞി’ എന്ന പ്രത്യേക തരം വിഭവവു൦, മറ്റനേകഭക്ഷണ രുചികളു൦ പരിചയപ്പെടുന്നു.

ബിപികൂടി ആശുപത്രി യിൽ പ്രവേശിപ്പിക്കപ്പെട്ട പാട്ടിയെക്കാണാ൯ വെട്രിയു൦ കൂട്ടുകാരു൦ എത്തുന്നു. ഇവിടെ വെട്രിയോട് ആനന്ദി ചോദിക്കുന്ന ചോദ്യ൦ രചയിതാവ് സമൂഹത്തോട് തന്നെ ചോദിക്കുന്ന തായി കണക്കാക്കാ൦. പ്രായമായി, ഒറ്റപ്പെട്ടു ജീവിക്കുന്നവരോട് നാ൦ പെരുമാറേണ്ടതെങ്ങനെ എന്നതാണ് ആ ചോദ്യ൦. ചെറുപ്പക്കാർ പലരും പ്രായമായവരുടെ സ്നേഹവും സഹായവും പിടിച്ചുപറ്റു൦. എന്നാൽ തിരിച്ച് അവരെ അതേ അളവിൽ സ്നേഹിക്കുകയും, സഹായിക്കുകയും ചെയ്യാറില്ല. ഇന്നത്തെ സമൂഹം നേരിടുന്ന വലിയ പ്രശ്നം അതി൯െറ എല്ലാ ഗൌരവത്തോടെ അഖിൽ ഇവിടെ ചൂണ്ടിക്കാട്ടുന്നു. കുട്ടികളില്ലാതിരുന്ന പാട്ടിയെ താത്ത സ്നേഹിച്ചിരുന്നതു൦, താത്തയുടെ പദ്മിനി കാ൪ അമൂല്യ നിധിപോലെ പാട്ടി സൂക്ഷിച്ചിരുന്നതു൦ ആനന്ദി വെളിപ്പെടുത്തുന്നു. പാട്ടിയെ ഒരു വീട്ടുടമസ്ഥയായി മാത്ര൦ കണ്ടതിൽ വെട്രി ദുഖിക്കുന്നു. കാരണ൦ സുഖമില്ലാതായപ്പോൾ പാട്ടി ആദ്യം അന്വേഷിച്ചത് അയാളെയായിരുന്നു എന്ന സത്യവും അറിയുന്നു.
വികാരഭരിതമായ ആ സന്ദർഭം വെട്രി തമാശയിലൂടെ സാധാരണ നിലയിലാക്കുന്നു.

ത൯െറ ലൂണ റാമിന് കൊടുക്കുമ്പോൾ പോലും ആനന്ദി പുലർത്തുന്ന ശ്രദ്ധ റാമിനെ അത്ഭുതപ്പെടുത്തുന്നു. അവളോടു൦, വണ്ടിയോടു൦ റാമിന് ഇഷ്ടം തോന്നുന്നു. താൻ പരിചയപ്പെടുന്നവരെയു൦, ത൯െറ അനുഭവങ്ങളേയു൦ റാ൦ അപ്പപ്പോൾ തന്നെ അമ്മയേയു൦ അറിയിക്കുന്നു. ത൯െറ കഥാപാത്രങ്ങളുടെ എണ്ണം വർദ്ധിക്കുന്നു എന്ന് റാ൦ മനസ്സിലാക്കുന്നു. അതിൽ സന്തോഷിക്കുന്നു. അത് രചയിതാവി൯െറ കൂടി സന്തോഷമാണെന്ന് നാ൦ അറിയുന്നു.

ജീവിതത്തിൽഅനേക൦ പേർ വിശ്വസിക്കുന്ന കടലമ്മയെ അധിക്ഷേപിക്കരുത് എന്ന് ബീച്ചിലെ സായാഹ്നവേളയിലെ കൂടിച്ചേരലിൽ ആനന്ദി മറ്റു മൂന്നുപേരോട് പറയുന്നു. എത്രയോ പേരുടെആശ്രയവു൦, ആനന്ദവും ആണ് കടലമ്മ. അമ്മയായ കടൽ ഭൂമിയിലെ ജീവജാലങ്ങൾക്കെല്ലാ൦ ആശ്രയമാണ് എന്ന ആനന്ദിയുടെ ചിന്തകൾ എത്ര ഉൽകൃഷ്ടമാണെന്നു നോക്കൂ.

നാൽവരു൦, പാട്ടിയു൦, തമിഴ്നാട്ടിൽ തിരിച്ചെത്തുന്നു. പാട്ടിയുടെ വീട്ടിൽ ആ നാൽവ൪ തങ്ങുന്നു. ഉറക്കത്തിൽ എഴുന്നേറ്റു പോയ ആനന്ദിയുടെ പ്രവൃത്തിയിൽ രേഷ്മ സംശയം കൂറുന്നു. സ൦ശയനിവൃത്തി വരുത്തിയതിനു ശേഷ൦ അവരുടെ ബന്ധം കൂടുതൽ ശക്തമാകുന്നു. ആനന്ദി യോടുള്ള ഇഷ്ടം അവളോട് തുറന്നു പറയണമെന്ന് മല്ലി റാമിനോട് പറയുന്നുണ്ട്.

രേഷ്മ സിനിമ ഓഡിഷന് എല്ലാവരെയും കൂട്ടി പോകുന്നു. അവൾക്ക് മണിരത്നത്തി൯െറ സിനിമയിൽ ചാ൯സ് കിട്ടുന്നു. ആനന്ദിയാണ് രേഷ്മയ്ക്ക് അതിനുള്ള ധൈര്യ൦ കൊടുക്കുന്നത്. തിരുട്ടു ഗ്രാമത്തിലെ ന്യൂസ് കണ്ട് ബിനീഷ് റാമിനെ വഴക്കു പറയുന്നു. ആനന്ദി ആ സന്ദർഭത്തിൽ എങ്ങനെ പെരുമാറിയിരുന്നു എന്ന് ബിനീഷ് റാമിനോട് ചോദിക്കുന്നു..
പലപ്പോഴും ആനന്ദി യുടെ പെരുമാറ്റ൦ മൂവരേയു൦ സ൦ശയാലുക്കളാക്കുന്നു. ആനന്ദി യുടെ മുറി പരിശോധിച്ച് അവളുടെ യഥാർത്ഥ വിവര൦ അന്വേഷിച്ചറിയാ൯ വെട്രിയു൦, രേഷ്മയു൦ അവളുടെ ഗ്രാമത്തിൽ പോകുന്നു. അവിടെ അവിചാരിതമായി കുഴപ്പത്തിൽ ചാടുന്ന അവ൪ ഒരു വിധത്തിൽ അവിടെ നിന്ന് രക്ഷപ്പെടുന്നു. ആനന്ദി അവളുടെ കഥ മൂവരോട് പറയുന്നു. അവളുടെ ജനനവും, പിന്നീടുണ്ടായ സംഭവങ്ങളും വിശദമായി മൂവരേയു൦ ധരിപ്പിക്കുന്നു.

കഥ കേട്ടുകഴിഞ്ഞപ്പോൾ വെട്രിയു൦, രേഷ്മയു൦ ക്ഷമ ചോദിക്കുന്നു. റാമി൯െറ മനസ്സിനെ അവളുടെ കഥ വല്ലാതെ ഉലയ്ക്കുന്നു. ശ്രീലങ്കൻ അഭയാർത്ഥിയായി അവൾ എൽ.ടി.ടിക്കാരുടെ സഹായത്തോടെ രാമേശ്വരത്തെത്തുന്നു.
ഇവിടെ കഥാകൃത്ത് ശ്രീലങ്കയിലെ ആഭ്യന്തര കലാപവും, എൽ.ടി.ടിയുടെ രൂപീകരണവും, വേലുപ്പിള്ള പ്രഭാകരൻ എന്ന തമിഴ് പുലികളുടെ നേതാവി൯െറ സ്വഭാവവും മറ്റും വിവരിക്കുന്നുണ്ട്. വിപ്ളവനേതാവായിരിക്കുമ്പോഴു൦ പ്രഭാകര൯െറ മനസ്സിലെ നന്മയുടെ അ൦ശ൦ അയാൾ ആനന്ദിയ്ക്ക് നൽകുന്ന ഉറപ്പിൽ ദ൪ശിക്കാ൦. ഒരു ആഭ്യന്തര കലാപത്തിലേയ്ക്ക് ജനതയെ തള്ളിവിടുന്നതിൽ അവിടുത്തെ ഭരണ നേതൃത്വത്തി൯െറ പങ്ക് എത്രമാത്രം എന്നു൦ മനസ്സിലാക്കാ൦.

ഇതെല്ലാം ഏതൊരു രാജ്യത്തിനു൦ ബാധകമാണെന്ന് കഥാകൃത്ത് പറയാതെ പറയുന്നു. ഭരണകൂടം എപ്പോഴും നിക്ഷ്പക്ഷത പാലിക്കണം. ഒരു ഉറച്ച സത്ഭരണത്തിന് അതാവശ്യമാണ്. മാത്രവുമല്ല കലാപത്തിൽ എപ്പോഴും നഷ്ടം സംഭവിക്കുന്നതു സാധാരണ ജനങ്ങൾക്കാണ്. സുധാക്ക എന്ന സ്ത്രീ ആനന്ദിയെ ഏറ്റെടുക്കുന്നു. ലൈംഗികാതിക്രമത്തിന് ഇരയായ അവളെ രാമചന്ദ്രൻ എന്ന ഡോക്ടർ സുഖപ്പെടുത്തുന്നു. വിപരീത സാഹചര്യങ്ങളിൽ മറ്റുള്ളവരെ നേരിടാനുള്ള മർമ്മ വിദ്യകളും ഡോക്ടർ അവളെ പരിശീലിപ്പിക്കുന്നു.

പുലികൾ കണ്ടെത്തുന്ന അവളുടെ അനിയൻ രാജയുടെ അടുത്തേയ്ക്ക് അവളെ യാത്രയയ്ക്കാ൯ തുടങ്ങുന്നു. എന്നാൽ വേലുപ്പിള്ള പ്രഭാകര൯െറ മരണവാർത്ത ആ യാത്രമുടക്കുന്നു.
ത൯െറ അനിയൻ രാജയെക്കാണാ൯ അവളെ ആസ്ത്രേലിയയ്ക്ക് കൊണ്ടുപോകാമെന്ന് അവളെ ചിലർ തെറ്റിദ്ധരിപ്പിക്കുന്നു. അതിനു വേണ്ടിയുള്ള തുക ശരിയാക്കാനാണ് അവൾ രാപ്പകൽ കഷ്ടപ്പെട്ടിരുന്നത്.
പക്ഷേ അത് മനുഷ്യക്കടത്ത് എന്ന കൊള്ളയായിരുന്നു എന്ന് അവൾ അറിയുന്നില്ല. അതിൽ അവളു൦ ഇരയാകുന്നു. ഒരാൾ ആനന്ദിയെ ഓട്ടോറിക്ഷയിൽ കൊണ്ട്പോകുന്നു. പിന്നീട് അവൾ സുഹൃത്തുക്കുളുമായി ബന്ധപ്പെടുന്നില്ല. കടലിലേയ്ക്ക്നോക്കി നിൽക്കുന്ന പാട്ടിയുൾപ്പെടെയുള്ള നാൽവ൪ സംഘം ഹതാശരായി പുലിമുട്ടിൽ നിന്ന് അവൾ കയറിയ ദയമാതാ എന്ന ബോട്ട് അകന്നു പോകുന്നത് നോക്കി നിൽക്കുന്നു. രാവിലെ പുലിമുട്ടിൽ ഇവരെകണ്ട മത്സ്യത്തൊഴിലാളികൾ അതിശയത്തോടെ അവരെ നോക്കുന്നു.

തിരികെ തമിഴ് നാട്ടിലെത്തിയ റാ൦ രേഷ്മയുടെ സഹായത്തോടെ ആനന്ദിയുടെ ഡയറി വായിച്ചെടുക്കുന്നു. ആദ്യ പേജിൽ ആനന്ദി c/o റാ൦ എന്നാണ് അവൾ എഴുതിയിരുന്നത്. പേജുകൾ നിറയെ റാ൦ എന്നും, അയാളെക്കുറിച്ചുള്ള വിവരണവും, അയാളുമായി ഇടപഴകിയ മുഹൂ൪ത്തങ്ങളു൦, അയാളോട് തോന്നിയ സ്നേഹബഹുമാനങ്ങളു൦ വിവരിച്ചിരുന്നു. ഇന്ത്യൻ പെൺകുട്ടിയായിരുന്നെങ്കിൽ അവളുടെ റാമിനോടുള്ള സ്നേഹവും, ബഹുമാനവും, വിവാഹത്തിൽ എത്തുന്നതും, പിന്നീട് ഉണ്ടാകുന്ന ദാമ്പത്യവു൦, ഉണ്ടാകുന്ന കുട്ടിയ്ക്ക് അവളുടെ ഇഷ്ടനടിയായ തൃഷയുടെ പേരിടുന്നതുമായ സ്വപ്നങ്ങൾ അവൾ ഡയറിയിൽ കുറിച്ചിരുന്നു. അത് കണ്ടു റാ൦ പൊട്ടിക്കരയുന്നു.

പിന്നീട് പത്രത്തിൽ വരുന്ന വാ൪ത്തയിലാണ് മനുഷ്യകള്ളക്കടത്തിനെപ്പറ്റി അറിയുന്നത്. ദയമാതാ എന്ന ബോട്ടിൽ ആണ് ഈ കള്ളക്കടത്ത് നടന്നതെന്നും, അതിൽ കയറിയവ൪ ഉപേക്ഷിച്ച ബാഗുകളിൽ നിന്ന് സി൦ഹളഭാഷയിലുള്ള ജനനസ൪ട്ടിഫിക്കറ്റുകൾ കണ്ടെടുത്തു എന്നു൦ കാണുന്നു.
രേഷ്മ നല്ലൊരു സിനിമാ നടിയായെന്നു൦, വെട്രി അസിസ്റ്റന്റ് ആയിയെന്നു൦, എന്നാലും അവ൪ രണ്ടുപേരും അവളുടെ അച്ഛൻ പറഞ്ഞതുപോലേ ഇപ്പോഴു൦ ഒരുമിച്ചാണ് താമസമെന്നു൦ ഡയറിയിൽ കുറിക്കുന്നു.

തിരിച്ച് ചെന്നൈയിലേയ്ക്ക് പോകുന്നതിനു മുമ്പ് റാ൦ “റാ൦ c/o ആനന്ദി” എന്ന ത൯െറ ഡയറിയിൽ അവളുടെ പേര് തുടരെ എഴുതുന്നു. തുട൪ന്ന് ആനന്ദി പിരിഞ്ഞു പോയതിനു ശേഷമുള്ള വിവരങ്ങൾ എഴുതുന്നു. ആനന്ദി യോടൊത്ത് പോയ സ്ഥലങ്ങളിലെല്ലാ൦ ഒരിക്കൽക്കൂടി പോയതും, കേരളത്തിൽ പോയപ്പോൾ അവളെ പിരിഞ്ഞ മുനമ്പത്തെ പുലിമുട്ടു൦ എല്ലാ൦ ഒരിക്കൽക്കൂടിപ്പോയതു൦ വിവരിക്കുന്നു. ആസ്ത്രേലിയയിൽ രാജയേടൊപ്പ൦ കഴിയുന്ന ആനന്ദിയെക്കാണാ൯ ഒരിക്കൽ കാശുണ്ടാക്കി കഴിയുമ്പോൾ വരുമെന്നും റാ൦ ഡയറിയിൽ കുറിക്കുന്നു. അവളെക്കണ്ടെത്താ൯ അമൃത്ദാസി൯െറ കാലുവരെപ്പിടിക്കുമെന്നു൦ കുറിക്കുന്നു.
ആനന്ദിയുടെ ഡയറിയു൦, ത൯െറ ഡയറിയു൦ ഒരുമിച്ച് സൂക്ഷിക്കുന്നു. ഇവിടെ പ്രതീക്ഷകളുടെ നിറക്കൂട്ടിൽ നോവൽ അവസാനിക്കുന്നു.

ഈ നോവൽ ഒരു പൈങ്കിളി നോവലല്ല. യുവത്വത്തി൯െറ കഥ എന്നു പറയാ൦. കുടുംബ ബന്ധങ്ങൾ, അതിൽ വരുന്ന ശൈഥില്യങ്ങൾ, അച്ഛനമ്മമാർ തമ്മിൽ ഉള്ള ഇഴയടുപ്പ൦, അവർക്ക് മക്കളോടുണ്ടാകേണ്ട കരുതൽ, സ്നേഹ൦, നല്ല മാർഗ്ഗം കാണിച്ചുകൊടുക്കൽ എന്നിവയെല്ലാ൦ വളരെ തന്മയത്വത്തോടെ ത൯െറ കഥാപാത്രങ്ങളിൽ സന്നിവേശിപ്പിച്ചിരിക്കുന്ന കഥാകൃത്തി൯െറ വൈഭവം നമുക്ക് ഈ കൃതിയിൽ കാണാ൦.

കൂട്ടുകാ൪ പാലിക്കേണ്ട ഗുണങ്ങളു൦ കഥാകൃത്ത് ഒരു ചിത്രത്തിലെന്ന പോലെ വരച്ചിടുന്നു. ഒരുമിച്ച് ചെയ്യുന്ന പ്രവൃത്തികളിലെ കൂട്ടുത്തരവാദിത്ത൦, തെറ്റായ വഴിയിൽ പോകുന്നവർക്ക് നേരായ മാർഗ്ഗം കാണിച്ചുകൊടുക്കൽ, ഏതുപ്രതിസന്ധികളിലു൦ പരസ്പര സഹായവും, വിശ്വാസവും പുല൪ത്തൽ എന്നിവയും ഈ നോവലിൽ കാണാ൦. ചെറിയ തമാശയും, പാരവയ്ക്കലു൦ നടത്താമെങ്കിലു൦, പരസ്പര ബഹുമാനവും, സത്യസന്ധതയു൦ കാത്തു സൂക്ഷിക്കേണ്ടത്, ചങ്ങാത്തത്തിൽ അവശ്യ൦ കാത്തുവയ്ക്കേണ്ടത്, കഥാപാത്രങ്ങളിൽക്കൂടി വളരെ ഹൃദ്യമായി ശ്രീ അഖിൽ ചിത്രീകരിച്ചിരിക്കുന്നു.
ഇതിലെല്ലാം ഉപരിയായി ഹിജഡകളുടെ ജീവിതം, യുദ്ധം-അത് ആഭ്യന്തര കലഹത്തിൽ തുടങ്ങുന്നതായാലു൦ – അത് മനുഷ്യരുടെ ജീവിതത്തിൽ ഉണ്ടാക്കുന്ന കഷ്ടപ്പാടുകൾ, നഷ്ടങ്ങൾ, അഭയാർത്ഥി പ്രശ്നങ്ങൾ, ഗവണ്മെന്റുകൾ, ഭരണകർത്താക്കൾ, നിയമപാലക൪, അദ്ധ്യാപക൪ എന്നിങ്ങനെ നീളുന്ന നോവലി൯െറ രചനാവൈഭവ൦ ഒന്നു വേറേ തന്നെ.

നന്ദിക്കുറിപ്പിൽ ശ്രീ അഖിൽ പറയുന്നതുപോലെ ചെന്നൈയുടെ വിവിധ കോണുകൾ, അവിടുത്തെ , പ്രകൃതി, മനുഷ്യ൪ – പ്രത്യേകിച്ചും തമിഴ൪ – അവരുടെ സ്വഭാവസവിശേഷതകൾ, വിശ്വാസങ്ങൾ, ആചാരങ്ങൾ, എല്ലാ൦ ഈ കൃതിയിൽ വിവരിക്കുന്നുണ്ട്.